·
387 görüntüleme
Merhaba, inceleme için teşekkürler. Birkaç şey eklemek istedim, müsaadenizle.
Aslında Cüceloğlu, gelişim odaklı değerler kültürü ile sadece sevgiyi ön plana çıkarmıyor. Her duygunun geliştirilmesi gerektiğini açıklamaya çalışıyor. Öğrenci, hangi kademede olursa olsun öğrencidir; bu durum her seviyede gelişecek yeni olguları meydana getirir. Bu sebeple duyguların gelişiminden kasıt, olumsuz duygu ve düşünceleri de iyileştirmek. Temelde, güvenmek söz konusu. Güvenin olmadığı yerde asabiyet hüküm sürer. Saygı, sevgi, samimiyet, hoşgörü ve anlayışın hâkim olduğu bir mekân, herkese güven verir. Öğrenciler de bunu ister: Koşulsuz güven. Akran zorbalığından öğretmen tutumlarına kadar pek çok duyarsızlık mevcut. Okullar bunun için elverişli değil bu yüzden, henüz. Haklısınız. Cüceloğlu da bunun bilincinde olduğu için yazmış. Okulları değiştirecek olan sadece sistemin başındakiler değil, demeye çalışıyor. Bir öğretmen ne yapabilir ki, sorusundaki ümitsizliği bertaraf etmek gayesinde. Bu yüzden kitabın ismi de çok uyumlu.
Güzel eklemeler için teşekkür ederim. Aslında sevgi yerine biraz daha gelişimi baz alarak yazsaymışım daha doğru olurdu haklısınız.
Bunun dışında ben de benzer şeyler düşünüyorum eğitim sistemi hakkında. Sadece sistemin başındakilere iş düşmediği ortada ama bireysel anlamda da yapabileceklerimizin de bir sınırı var. Dokunabileceğimiz insan sayısının bir sınırı var. O yüzden tepeden tırnağa koordinasyon ile gelişim kültürüne geçmek gerek ama söylemle değil daha çok eylemle. Umarım başarılabilir. Çok büyük bir nufusla değişim kolay değil ama imkansız da değil.
Tekrardan değerli eklemeler için teşekkür ederim.
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.