Biz yetişkinler düşünmemek için unuturuz, erteleriz ya da direnmeyip vazgeçeriz. Daha sonra ise yeniden başlamak adına girişimlerde bulunuruz. Fakat bazı şeyler için geç kalınmıştır artık. Çünkü zamanında her şeyi kaçırmışızdır. İçimizdeki o çocuk ne kadar meraklı olursa olsun hep amaçsız ve anlamsız bir yetişkin tarafından yargılanmıştır. Çünkü yetişkinlere göre düzenin parçası olmayı reddedenleri ciddiye almayan bir oyunun içerisine almışlardır. Küçük prens kendini tanımak amacıyla yaptığı bu sisli yolculukta ne kadar yorgun olduğunu fark ediyor. Gittiği her gezegende bir insan vardır ve o insanı tanımak için birçok soru soruyor cevabını almadan konuyu kapatmıyordu. Bazen gittiği gezegenlerde içindeki yalnız, anlamsız ve başkalarının sınırları tarafından çizilmiş bir gerçekle yüzleşiyordu. İncelememi bir alıntı ile bitirmek istiyorum. “Sayıları toplamaktan başka bir şey yapmamış hayatında. Yine de bütün gün senin gibi ‘Önemli bir adamım ben! Ciddi bir adamım! Der dururdu. Gururundan yanına varılmazdı. Ama adam değil mantarın tekiydi.” Derdi Küçük Prens. Benim de size söylemek istediğim bir şey var: - Hayatınızı ne olursa olsun içinizdeki küçük çocuğu koruyarak cesurca oynayın. Önemli ve ciddi insanların çizdiği sınırları kendi dünyanızın sınırları olarak koymayın! Yukarıdaki yıldızların parlaması dileğiyle :)

Küçük PrensAntoine de Saint-Exupéry · Can Çocuk Yayınları · 2015236,5bin okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nazife