Amacı olmayan bir insanın cansız bir varlıktan farkı olmadığına, her bireyin eşsiz olduğuna, hiçbir durumun tekrarlanmayacağına, acı ve ıstırabın insanın özgünlüğüne işaret ettiğine, ağlamanın bir utanç kaynağı olmadığına, aksine acının bir göstergesi olduğuna, hayatta her zaman bekleyecek yeni şeylerin bulunduğuna, varoluşunu nedenini bildiğin zaman nasıl sorularına katlanabileceğini, umudunu kaybeden kişinin ölenle yaşayan arasında bir fark olmadığına, sevgi ile çoğu şeyi hâl edebileceğini, çekilen hiçbir acının boşuna olmadığı...
