Gönderi

Platon
"Socrates'e en son mal edilebilecek en kötü suçlamalarla, arkadaşımızı duruşmaya çağırdılar. Anlayacağınız, onu tanrısızlıkla suçlayarak duruşmaya çıkardılar ve karar verip bunu uygulanmasını sağladılar... Bunun ve hükümeti, yasaları, töreleri yöneten kişileri görünce ve yaşlandıkça bu çarkın bütününü kavradım, doğru bir sonuca varıp politika yapmanın ne kadar zor olduğunu anladım. Çünkü dostlar ve güvenilir parti yoldaşları olmadan, hiçbir şey yapmak olanaklı değildi. Ayrıca yasama ve ahlak alanında çöküntü ve çürüme şaşırtıcı bir biçimde artıyordu. Böylece, başlangıçta politikaya çok hevesli olduğum halde, bu olayları gördükçe ve bütün bu plansız, acımasız sürüklenişi inceledikçe kafam karışmaya başlamıştı. Gerçekten, bütün bunların ve devletin varlığının nasıl daha iyi olabileceği konusunda düşünmekten vazgeçmedim, hep iyi bir eylem fırsatı kollayıp durdum. Ancak sonunda var olan devletlerin berbat bir durumda olduğunu kavradım. Bunun üzerine kendimi, gerçek felsefenin hakkını teslim ederek sadece onun, bütün kamusal ve özel yaşamdaki adalete bakış olanağı verebileceğini, doğru ve gerçek felsefeciler iktidara gelmeden devletin iktidar ve güç sahipleri takdiri ilahi sonucunda gerçek filozoflara dönüşmeden insan soyunun umutsuzluğunun son bulmayacağını açıklamaya zorunlu hissettim."
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.