Gönderi

Zavallı yaratıklar! Moreau'nun hainliğinin daha da alçak bir yanını görmeye başlamıştım. Bu zavallı kurbanların Moreau'nun işlemlerinden sonra çektikleri acılar ve dertler daha önce aklımın ucundan bile geçmemişti. Yalnızca avluda günlerce gördükleri gerçek işkenceler karşısında yüreğim parçalanmıştı. Ama artık öyle anlaşılıyordu ki, işin asıl önemli yanı bu değildi. Onlar bir zamanlar içgüdüleri yaşadıkları ortama kalıp gibi oturan, her canlı kadar mutlu birer hayvandılar. Oysa şimdi insanlığın prangalarıyla tökezleniyorlar, bitmek bilmeyen bir korku içinde yaşıyorlardı; büyük acılar çekerek vücut bulan şu insan müsveddesi varlıkları bitmek bilmeyen bir iç mücadele geçiriyor, bitmek bilmeyen bir Moreau korkusu taşıyordu- üstelik ne uğruna? Beni çileden çıkaran, bütün bunların boşunalığıydı.
Sayfa 114 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.