Posta Kutusundaki Mızıka, uzun süredir okuma listemde bulunan ve hakkındaki olumlu yorumların çokluğu nedeniyle beklentilerimi yüksek tuttuğum bir kitaptı. Şimdiye kadar 190. baskısına ulaşmış bir kitabın daha özgün, daha iyi olmasını beklerdim. Ancak
Taşları Yemek Yasak'ta (#186578087) da şahsen deneyimlediğim gibi, bir kitabın popülaritesinin yüksek oluşunun ve sayısal yönden önemli bir okur kitlesi tarafından beğenilmiş olmasının, o kitabın her türlü beğeniye hitap etmesini garanti edemeyeceğini bir kez daha tecrübe etmiş oldum. Bu durumu okurun yaşı, fikir yapısı, eğitim durumu, okuma motivasyonu gibi parametrelerle ilişkilendirmek de mümkün olsa gerek...
Bu bir sinema filmi, televizyon dizisi, yiyecek, kıyafet için de geçerli. Ya her birimiz sosyokültürel bağlamda giderek ayrışıyoruz ya da nitelik, kalite beklentilerimiz popülist kültür tarafından her geçen gün daha da örseleniyor.
Yazarın ilk okuduğum kitabı bu oldu. Diğer kitaplarını okuma fırsatım olur mu ya da ben tercihimi o yönde kullanır mıyım, şu an için bilemiyorum.
Posta Kutusundaki Mızıka'ya ilk eleştirim yazarın kendi söylemlerinin, kitabında alıntılamış olduğu diğer yazar ve eserlerin gölgesinde kaybolması üzerine olacak.
Dervişin Teselli Koleksiyonu, bu kitaba benzer şekilde Doğu ve Batı dünyasının öne çıkan yazar ve düşünürlerinden alıntılar içeriyor ama bu alıntılar birbiriyle daha uyumlu biçimde bir araya getirilmiş ve daha keyifli bir okuma deneyimi yaşatıyor.
Kitap, "Sevgili Dost"a yazılan 61 mektuptan oluşmakta. Belli bir hikâyeyi veya kronolojiyi takip etmeyen bu mektuplar sıra numarası verilerek dizilmek yerine, konu ve kavram bütünlüğü içinde düzenlenebilirdi. Öte yandan "Sevgili Dost" ifadesinin okuyucunun gözüne sokulurcasına bu denli sık kullanılmasını biraz usandırıcı ve abartılı buldum.
Gömlek yakası ile ilgili hikâye (#232081419) çok hoşuma gitti ve pek yabancı da gelmedi. İçinde bulunduğumuz coğrafyanın ve toplumun çözümü hep yanlış şeylerde aramasını hatırlattı bana.
Mektuba dair "İnsanlar birbirine mektup yazmalı. Çünkü mektupta sesin tonu belli olmaz. Çünkü mektup düşünülerek yazılır. Birdenbire ağzımızdan kaçan kelimeleri hiçbir şey geri getiremez. Söylediklerimizin üstü çizilemez. Çünkü söylediklerimiz dinlenmeyebilir; sözümüz kesilir, içeriye o anda biri girer, okunan mektupsa mutlaka tamamlanır." şeklindeki değerlendirmesini de beğendim.
Meraklısı için, kitapta dikkate değer bulduğum bölümlerden alıntılar aşağıda yer almakta:
#232089798, #232084398, #232090087, #232083984, #232084963, #232081926, #232086946, #232076198, #232086612, #232082652, #232076416, #232083797, #232078719, #232078881, #232080416, #232085445
