Gönderi

İçimden bir ses şöyle dedi
Sana gelince ey dilber-i bi baham Harabe eyledin kaşane’i âbâdı gönlümü Nice seneler inşaası uğruna vermiştim Her bir köşesinde nakşı du çeşm’i siyyahını çizmiştim Elvanı simandandı duvarlardaki onca nakış Görmemiştin sen meğer ne çileler çekmiştim Karanlık bir geceydi, seherinden apayrıydı Evhamlar dolup taşmıştı gönlüm biçâre kalmıştı Mecâli gürizim yoktu, tâkatim şem’i sönmüştü Nar’ı suznâke dönüştü gönlüm ayrı ömrüm ayrı ben ayrı Sanma ki ey nazenin muhabbetinden pişmânım Bin yüreğim olsa, bin ben olsam, sen uğruna kurbanım Sefası kâfiydi bin ömre, bir anlık temâşâyı çeşm’i siyyahın Mihnetsiz muhabbetten, çilesiz sevmekten ne hâsıl…
·
27 görüntüleme
SÂKÎniz okurunun profil resmi
Vezin ve kafiyeyi daha iyi öğrenmem gerekiyor diye düşünüyorum 🥲
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.