Erihna
Hayat insana seçim sunar. Ya tozu dumanı yutarsın ya da tozu dumana katarsın. Seçim senin.. Hangisi?
Elif, namı diğer Erihna on yedi yaşında. Lösemi, kan kanseridir. Hastanede kemoterapiler görmektedir. Annesini erken yaşta kaybetmiş. Babası ikinci evliliğini yapmıştır.
Günlerini ise hastane odasının bahçesinde erik ağacının altında çok sevdiği serçeleri besleyerek geçirmektedir. Hastaların neşe kaynağıdır. Tonton Amca, Musa Dede, Halime Sultan ve diğerleri.. Hepsi Erihna'yı çok sevmektedir.
Tamam buraya kadar her şey çok normal gibi görünüyor. Ama dikkatimi çeken bir şey var. O da Erihna'nın aynen muma benzemesi.. Nasıl desem? Hani mum etrafını aydınlatır, yalnız dibine ışık vermez ya, işte aynen Erihna da öyleydi.. Etrafını aydınlatıyor, neşe saçıyor. Lakin iş kendisine gelince kendisini ihmal ediyor. Kendine bir faydası dokunmuyor. Gönül isterdi sevdiklerine gösterdiği fedakârlık ve özveriyi biracıkta kendisine gösterseydi..
Nerden anlıyoruz bunları? Bir kere kendisini değerli bulmuyor. Hayatı yaşamayı hakketmediğini düşünüyor. İyileşmek için içinde küçücük bir umudu, inancı yok. Hayatta kalmayı değil, ölümü seçiyor. Haliyle kanser hücrelerine yenik düşüyor.
Kitabı okurken Erihna hafızasını kaybedince sevdikleri onun için üzüldü. Ama onun asıl ihtiyacı olan, ona üzünülmesi değildi. Onun ihtiyacı olan yaşama tutunmak için yüreklendirilmekti, ama yapmadılar. Tabi Doktor Emrah hariç.
İçimden Erihna'nın moralinin yükselmesi için gerekli konuşmayı, onu seven hastanedeki dostlarından çok bekledim. Tamam Erihna hafızasını kaybetti. Çok mu zordu, oradaki dostları için? Toplanıp bir demet çiçek yapıp Erihna'ya moral vermek. "Biz senin yanındayız," demek. Kız, zaten yapayalnız annesini kaybetmiş, öksüz.. Babası geçim derdinde çalışmak zorunda, yanında hiçkimsesi yok..
Açıkçası az önce söylediğim sözü geri alıyorum. "Hastalar Erihna'yı çok seviyor sözünü.."
Seven insan, sevdiğinin sorumluluğunu yerine getirir, ona kol kanat gerer, onu yalnız bırakmaz, diye düşünüyorum. Erihna'nın Sevgili Hasta Dostları, maalesef sevgi de hepiniz sınıfta kaldınız.
Eğer gerçekten Erihna'yı sevseydiniz, onun sevginizle sarıp sarmalardınız. Hayata tutunmasını sağlardınız. Hayata gözlerini kapamazdı o zaman. Onu sevginizle iyileştirip kurtarabilirdiniz.
###
Kuşkusuz çok kıymetli bir eser. Yazarı bu eseri okuyucuya kazandırdığı için ayrıca tebrik ediyorum. Emsalsizdi, okumanız dileğiyle..
๑ ◕‿◕ ๑ 
Gizemli okur
·
1 artı 1'leme
·1.073 görüntüleme
Kaleminize sağlık Gizemli okur 🙏🏼🌟
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.