İtirdi
Bülbül gülünü seyri-gülüstanda itirdi,
Bir damlanı sanki gəlib ümmanda itirdi.
Bir böylə əzabə dözərək dinmədi könlüm,
Təmkinini gəldi şəbi-hicranda itirdi.
Leylini görüb Qeys, başından çıxıb əqli,
Gör bir neçə il topladı, bir anda itirdi.
Kafir demə Sənanə baxıb, ey dili-qafil,
İman ilə dini rǝhi-cananda itirdi.
Az-maz ki, ağıl qalmış idi Fəhmidə, ey gül,
Getdi onu da çöllü-biyabanda itirdi.
Sayfa 95 - Parlaq imzalarKitabı okudu
··
154 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.