Doğu geleneğine göreyse şarabı, İRAN şahlarından "CEMŞİD" bulmuştu. On
beş gün boyunca yedikleri üzümün kaynadığını görünce tadını beğenmemiş,
birkaç gün sonra üzüm suyu durulunca zehir diyerek süzüp bir şişeye doldurmuşlar. Dayanılmaz bir baş ağrısı çeken bir cariye intihar etmek için bu suyu içince yararı ve tadı görülmüş. Bu nedenle şaraba Şahdâru* adı verilmiş.
şah : kral , dâru : ilaç
şahdâru : Tüm ilaçlardan daha faydalı bir ilaç, mecazi anlamda üzüm şarabı denir