İnsan hakikat ile karşılaştığını düşündüğünde içinde kopan fırtınaları tarif etmesi mümkün değil. Sabah olduğunda sokağa çıkıp herkese anlatmak, herkesi inandırmak istiyor bir an önce. Dünyanın artık daha iyi bir yer olacağına inanıyor tüm kalbi ile. Ta ki ilk ve son görüştüğü kişiye kadar. Her bir hüsranından sonra tam bir sessizlik hakim oluyor hayatında. Ardından merak edene bile anlatmıyor hiç bir şey. Anlıyor ki; "Hakikati isteyen kişi sayısı kendisinden bir fazla ya da değilmiş aslında."