Nil: Ben insanlarla olmayı seviyorum...
Tatyana:
Ama bizden koşarak kaçıyorsun...
Nil:
Evet... Gerçeği söyleyeceğim için bağışla ama kaçıyorum! Ben yaşamayı seviyorum... Gürültüyü, çalışmayı... neşeli, basit insanları seviyorum! Siz yaşıyor musunuz ki? Yaşamın kenarında bir aşağı bir yukarı sürtüyorsunuz ve belirsiz nedenlerle üzülüp sızlanıyorsunuz. Kime, neden, niçin? Anlaşılmıyor.
Sayfa 52 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 4. basımKitabı okudu
·
67 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.