Dudağında hülyalı bir gülümsemeyle kapkara suratını kızın
penceresine çevirip çatıda yine uzun süre oturdu. Ona bakıyordu ve hiçbir şey düşünmese de bakmak hoşuna gidiyordu. Kız,
bu kez şarkı söylemiyor, sessizce dikiş dikiyordu, hem görünüşe
bakılırsa acelesi vardı. Fedka, kızın ellerinde iğnenin nasıl hızla
ışıldadığını izliyor,
Sayfa 247
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.