Köle ruhlular..
"Bunların mı? Bunlar uşaktı ve ömürlerinin sonuna kadar da öyle kalacaklar. Mutfakta otururlar, köşelere sıçarlar ve arada dışarı bakarlar, öteki ne yapıyor, diye.
.. Bunlar daha hâlâ aynı yerde, o aynı kir pas içindeki taburede oturur, akşamları acı biber soslu patates tıkınırlar ve neler olup bittiğini de anlamazlar. Kuşkuyla birbirlerini izleyip sessizlikte dolu dolu geğirir ve beklerler. Metanetle
ve pes etmeden bekler ve kendilerini açıkça dolandırdıklarını düşünürler.
Domuz kesilirken, olur da kendilerine de bir lokmacık düşer mi, diye sinen kediler gibi yere yapışarak beklerler.
Bunlar, eskiden efendileri başına kurşun sıkarak canına kıymış şato hizmetçileri gibidir, şimdi hepsi birden cesedin çevresinde öylesine eli kolu bağlı ve beceriksizce aylaklık ediyorlar...!”
Sayfa 60 - Can Yayınları 2. BaskıKitabı okudu
·
65 görüntüleme
Sahibini yitirmiş köledir bunlar ama gurur, saygınlık ve cesaret olmadan da edemezler içlerindeki ruhu canlı tutan budur, hatta bütün olanların kendilerinden kaynaklanmayıp yalnızca onların gölgesinde yaşamayı sevdiklerini, o küt kafalarının derinliklerinde duyumsadıkları halde böyledir bu...
Şeytan Tangosu
“Ah, ah!”..
“Sonra... gölge nereye gitmeye çalışırsa tıpkı bir koyun sürüsü gibi onlar da oraya sürüklenir; çünkü şatafat ve göz boyama,”
(“Of, bırak artık şunu, dostum” - Petrina ıstırap çekiyordu)
“olmadan edemedikleri gibi gölge olmadan da yapamazlar; fakat sakın ha bir başlarına koyulmasınlar bunca şatafat ve göz boyamayla, çünkü o vakit köpekler gibi kudurur ve her şeyin altını üstüne getirirler Onlara iyi ısıtılan bir oda versinler, o biberli yemeğin -vay canına- buharı çıksın, akşamları masanın tepesinde; gece olunca kuştüyü yorganların altında komşunun tombul karıcığını becerebilirlerse de ne mutlu onlara... Dinliyor musun sen beni, Petrina?”
“Ah, ah!”..
Şeytan Tangosu
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.