Bizim hikâyelerin kötü yanı, Cihangirinden Bağcılarina entelektüelinden alaylısına, bütün dikis tutturamamışların özünde iyi oluşları. Kötünün olmadığı berbat yaşamlar bunlar. Bir yer de,bir zamanda yeniden karşılaştığın her kimse, hayatının icine dahi sıçsa, yeterli acıyı çekmiş olduğuna ikna ediyorsa seni, hiç bir şey konuşmadan affediveriyorsun. Çünkü sen de aynısında geçiyorsun. Sen de defalarca kırılıp bükülüp kendine geliyorsun Kimi yargılayacaksın, cama çıkıp rakı bardağını fırlatan adamı mı? "Bir tane de benim için fırlat be abi," diye bağırasım geliyor
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.