"Saçların boya mı?"
Dudakları usulca kıvrılırken hafiften güldüğünü işittim.
"Bunu benim sormam gerekmez mi?"
"Ben doğuştan böyleyim," dedim ama sesim fısıltı gibi çıkmıştı. Geceyi uyandırmak istemiyordum sanki.
"Ben de öyle."
"Çok siyahlar ama. Gece gibi."
"Seninkiler de açık hir kızıl. Gün doğumu gibi..."
Burnuınu çcktirrı yine. "Neden batımı demedin?"
"Her dediğimi eleştirecek misin sen böyle?" Gülümseyerek söylemişti bunu.
"Yok. Genelde gün batımı akla ilk gelen olur. Ondan."
"Güneşin doğsun istedim Lina," dedi gözlerimin içine bakarak. Sağ elini yüzüme uzattı ve yüzüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına ittirdi. Farkında olmadan parmaklarının tersiyle yanağımı okşamıştı. "Sen karanlıktan hiç hoşlanmıyorsun."
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.