Jean-Louis Fournier
Jean-Louis Fournier ile tanışmam bir tren yolculuğunda, beklemek, sabırsızlık, zaman gibi kavramlar üzerine olan bu kısa, anlatı türündeki kitabı ile oldu. Bütün eserlerini okumak istediğim bir yazar oldu aynı zamanda.
Yazarın editörü 210 sayfalık, sabırsızlık üzerine bir kitap yazmasını istemiş ve bunu yaparken kendisi de sabırsız davranıp yazarı acele ettiriyormuş, yazar kitabı tamamlayamadan ölür diye… Fournier böyle söylüyor yani. Kitabın bazı sayfları boş, bazı sayfalarında bir iki cümle var. Dağınık bir bilinç akışı şeklinde, aceleyle yazılmış gibi bir izlenim oluşturuyor (temamız neydi? sabırsızlık) ama bir yandan da yazarın kafasında yıllardır pişmiş düşünceler olduğu da belli bence. Bazıları bu yazım tarzını beğenmemiş ama benim çok hoşuma gitti. Kitapla ilgili daha fazla söyleyecek bir şeyim yok, onun yerine beğendiğim bazı alıntıları paylaşacağım. Kısa ve okuması kolay olduğu için okumanızı tavsiye ederim
“Sürekli koşturuyorlar, mutluluğun peşinden koşuyorlar. Mutluluk koşarken yakalanmaz halbuki, yürürken yakalanır.
Yavaş yavaş yürürken, kendinle iyi geçinerek, kendinle iyi anlaşarak.”
“Eskiden büyümek için sabırsızlanırdım. Bütün hayatım önümde uzandığından, her şeyin hemen olmasını isterdim. Şimdiyse pek öyle acelem yok doğrusu, sanki bekleyebilirmişim de.”
“İnsanlığın sabrı kalmadı artık. Her şeyi hemen istiyor. Şımarık çocuklar gibi. Bekleyecek vakti kalmadı artık.”
“Düz yolların aksine, tali yolları tercih ediyorum. Yol uzuyor ama böylesi daha güzel. Yollarda çiçekler buluyor insan.”
“Hayat bir hız yarışına dönüşüyor. En hızlı giden kazanıyor.
Beklemeyi öğrenmek gerekiyor.
Düşünmek için yavaşlamak gerekiyor.
Hatta durup düşünmek.”
Siz hangi Fournier kitaplarını okudunuz veya okumayı düşünüyor musunuz? :)
