Gönderi

Biliyoruz ki kişinin kendisini “evinde” hissedebilmesi için birtakım bağlara ihtiyacı var. Ancak bu bağlar yalnızca kişiler arası ilişkilerle kurulan bağlar değil aynı zamanda yaşanan yerle, eşyayla kurulan bağları ifade ediyor. Aniden yerle bir olan bir şehir, ev be yaşantı; kolayca tekrar inşa edilemeyecek bir bütünlük hissini içinde saklıyor. Bir bütünlük hissi; kaybolan hayat akışının, yaşanan sosyal çevrenin, ait hissedilen günlük işleyişin, tanıdık fiziksel çevrenin, beğenilerek satın alınmış bir biblonun, anısı olan bir koltuğun ve daha pek çok şeyin içinde bulunduğu kocaman bir hatıra sepeti. Yuvayı yuva yapan her ne varsa bu sepetin içinde ve onu kaybetmek geçmişi kaybetmekle eşdeğer görünüyor.
Sayfa 126Kitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.