Herkes herkese aynadır. Ben, Allah'ın cilāladığı bir aynayım.
Ebrucu teknesini hazırlıyor.
Tekne yavaş yavaş suyla doluyor. İnsan gibi...
Bu su, yavaş yavaş güzelliklerin vitrini olur...
Güzellik insanın mayasıdır.
Kişi hangi suyla dolarsa o suyla taşar... Gülsuyu ile dolan gülsuyu sızdırır.
Kirli su ile dolan da kirli su...
İnsanın varlığı bu tekne gibi...
Tekne temiz, su temiz...
Tanrı'nın
Sayfa 60Kitabı okudu
·
58 görüntüleme
Evet, gözler birbirine benzer, ama görmeler hiç birbirine benzemez.
Birine Leyla olan, ötekine dünyanın en çirkinidir.
Birine cadı olan ötekine Şirin'dir.
Birine ışık olan öbürüne karanlıktır.
Işık olmazsa baş gözü ne işe yarar? Kişi renkleri bir tarafa bı- rak, burnunun ucunu bile göremez.
Görüşleri açan ışık, Hak nurudur.
Baş gözü her şeyi görür, ama kendini göremez. Gönül gözü ise kendini gördüğü için hiçbir gözün göremeyeceği gizli renk- leri bile temâşâ eder...
Hayat suyuna hangi renk katılırsa o rengi alır.
Asıl iş Tanrı'nın rengiyle boyanmaktır.
O renk imandır.
Mevlâ'ya dostluk rengidir.
Eşsiz olan o rengin içinde her renk vardır.
Mevlâ nurunu görenler, o nurla görenler için bütün renkle rin bir anlamı, kıymeti olur.
Çeşit çeşit renkler aslında birdir, birleşir beyaz olurlar. Ne ışığın, ne de karanlığın rengi yoktur.
Işıkta yedi renk birden vardır. Sarmaş dolaş oldukları için vahdeti, birliği gösterirler. İmanlı kul, işte böyledir. Her rengi görür, ama beyazı da... Beyazı görür ama içindeki her rengi de...
Siyahta ise renk yoktur. Çünkü bütün renkleri inkâr etmiş, yutmuştur. Her rengi inkâr edince beyazı da inkâr etmiş olur. O yüzden karanlıktır. Küfür gibi...
Renkler su üzerinde sefere çıkınca, o su birden harikalar gös termeye başlar...
Renksiz, özelliksiz suya birden bahar gelir, gök olur, bulut olur. Çiçek bahçesi olur...
Suyuna Hakk'ın boyası katılan kul da Mevlâ'nın renklerini göstermeye başlar.
Kirli paslı, bulanık nefsi temizlenir. Arı duru bir kul olur.
Suda yansıyan renkler suyun içine batmaz.
Çünkü o suya önce kitre damlatılır. Kötü kokuludur kitre, zehirlidir. Kimse kaynatılırken yanında duramaz. Halbuki bu çi- le güzelliğin ön şartıdır.
Nasıl çile çekilmeden kişi güzelleşmezse, su da kitre denen zehri kabul etmedikçe renklenemez.
O öyle bir maddedir ki, teknedeki suyun üzerini boya tu- tar hale getirir.
Sabır da öyledir. Allah'ın verdiğine Allah için katlanan kul da Hakkın renklerine boyanmaya hazırdır artık...***
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.