Ortalık tamamen sessizliğe gömülmüştü. Annem babamla bir gün buluşacağıma inanıyordum çünkü ne kadar uzakta olurlarsa olsunlar başıma gelenlerden mutlaka haberdar olmalıydılar. Neticede onların çocuğu değil miydim ben? Tehlikeli zamanlarda çocuklarının yanında olmayacaklar da anne baba olmanın ne anlamı vardı ki?
Yakınlarda bir yerde olabileceklerini düşünerek seslendim onlara. Kimse cevap vermedi.
Çok küçüktüm, çok açtım ve çok üşümüştüm. Ne yapacağım ya da nereye gideceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. Annemlerden de hâlâ ses seda yoktu.
Sayfa 24Kitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.