Otobüsle, trenle, gece ya da gündüz fark etmeden, başıma vurduğu an kalkıp onun yanma gidiyordum çünkü gitmezsem dayanamıyordum. Sağ olduğundan emin olmam gerekiyordu, ölmediğinden emin olmam. Hayvanlar gibi ders çalışıyordum yani sonuçta, ölmemesi gerek. Daha okulu bitireceğim ve mezun olmanın gururuyla yanma gideceğim. “Hallettim baba,” diyeceğim, “Gözün arkada kalmasın.”
NafileKitabı okudu
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.