“Birkaç ay kol bantlarını taktık,” dedi. “Sonra işler yine değişti. Bir gün eve geldiğimde annem artık orada yaşayamayacağımızı söyledi.”
“Bu benim de başıma geldi!” diye bağırdı Bruno, taşınmaya zorlanan tek çocuk olmadığı için mutlu olmuştu. “Fury yemeğe geldi, sonra birden buraya taşındık.
Ve buradan nefret ediyorum!” diye ekledi yüksek sesle. “Sizin evinize de gelip aynı şeyi mi yaptı?”
“Hayır, ama arlık evimizde yaşayamayacağımızı söylediklerinde Krakov’un, askerlerin büyük bir duvarla ayırdıkları başka bir bölümüne taşındık. Annem, babam, kardeşim ve ben tek bir odada yaşamak zorunda kaldık.”
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.