Acı vermez mi? Elbette verir. Özellikle ilk yıllarında. Sonra zaman zaman insanın kirpiklerini nemlendiren bir anıya dönüşür unutulan. Daha sonra yeni öğrenilenlerle bize hayatı sevdiren bir simyaya, bir yaşama hazinesine dönü şür. Belki bencilce ama çeşitlenmek için gereklidir unutmak. Unuttuğumuz, bizde bir başka yaşantıya dönüşmüşse buna ne kadar unutmak denir, sanırım böyle bir noktadan düşünmek daha verimli kılar hepimizi. Neşet'ten (Ertaş) bir sözle bitirelim. Şöyle der bir soru üzerine: "Ben bir türküyü plağa, kasete okur, sonra unuturum. Gittiğim yerlerde benden hangi türkümü isterlerse onu söylerim. Her söylediğimde de o türküyü yeniden öğrenirim. " Üzerinde uzun düşünmeli.