Yenilgi, yenilgim, yalnızlığım ve kimsesizliğim.
Binlerce yengiden de bana değerli olan sen! Dünyadaki tüm parlak başarılardan sensin yüreğime yakın olanı!
Yenilgi, yenilgim, başkaldırım
ve de benim kendimle tanışmam.
Sayendedir ki, hâlâ ben ayağı yere basan ve solmuş defneler peşinde koşmayan biri olduğumun bilincindeyim;
ve sende, yalnızlığımı buldum
ve de herkesten uzak, ve de gururlu olmayı.
Yenilgi, yenilgim, benim parlak kılıcım
ve de kalkanım.
Gözlerinde okudum tahtı arayanın kendi kendisinin kuluna dönüştüğünü,
Ve bir kimsenin derinliklerindeki esasını anlayabilmemiz için onun gücünü söndürmemiz gerektiğini.
Ve ancak böylesine olgunlaştıktan sonradır ki, bir meyvenin tadına varılabildiğini.
Yenilgi, yenilgim, benim sözünü sakınmaz yol arkadaşım şarkımı, bağrışmalarımı, sessizliklerimi hep duyacaksın. Ve senden başka hiç kimse bana söz etmeyecek kanat çırpınmalarından ve deniz kabarmalarından ve de geceleri yanan dağlardan
Ve sen, tek başına ruhumun sarp ve kayalık yollarından tırmanacaksın.
Yenilgi, yenilgim, benim ölmez cesaretim sen ve ben fırtınada birlikte güleceğiz
ve biz ikimiz, derin mezarlar kazacağız içimizde ölmekte olanlara
ve tutunacağız, tüm gücümüzle,
güneşin karşısında ve de tehlikeli olacağız.
Halil Cibran
·
1 artı 1'leme
·62 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.