Seni maalesef ben de anlamam, anlarmış gibi yaparım
Çayını doldururum, yanağımı uzatırım, hayallerine evet
Gökten sofra indirilmeyen bir ülkenin gölgesinde
Kalbini yatıştıracak birkaç cümle bulmaya çalışırım
“Sonra bir güneş batar ve bir top patlar. Evin bütün görünüşü ve havası değişmiştir. Aile, ebedi bir tablo gibi sofranın başındadır. Sofrada dünya nimetleri, her günkü nimetler değildir sanki. Sanki onlara ebedilik mayası karışmıştır. Gökten inmiş bir sofra…”