Frédéric Chopin yorumladı.
Platon’a göre bizler karanlık bir mağarada zincirlenmiş olarak yaşarız. Sadece mağaranın arka duvarının görebilecek şekilde zincirlenmişizdir. Görebileceğimiz tek şey o duvarda hareket eden gölgelerdir. Bunlar mağaranın dışında hareket eden bir şeyin gölgesi olabilir. Yanımıza zincirlenmiş diğer insanların gölgeleri de olabilir.
Belki de her birimizin görebildiği tek şey kendi gölgemizdir.
Carl Gustav Jung bu çalışmasını gölge çalışması olarak adlandırdı. Asla başkalarını görmeyiz dedi. Gördüğümüz tek şey onların üzerine vuran kendi özelliklerimizdir. Gölgeler. Yansımalar. Kendi çağrışımlarımız.
Sayfa 231 - Ayrıntı, 6. Basım 2017, çev: Funda UncuKitabı okudu
··
1.185 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Mağaradaki zincirlenmiş insanlardan biri serbest bırakılır ve gerçekleri görmesine izin verilir. Özgür insan gördüklerini anlatmak üzere mağaraya geri döndüğündeyse zincirlenmiş insanlar tarafından şiddetle reddedilir. Çünkü cehalete zincirleriyle bağlı insanlar, farklı fikirlere karşı kördür, sağırdır.
Şurada #171765810 dediği şeyde arzuyu ruha bağlıyor. Yukarıda paragraftaki mağara benzetmesi daha akıllıca duruyor. İşin içine ruh denen spiritüel algıyı katarsan hatalar, yanılgılar doğar. Kimine göre Platon haklı da olabilir. Jung'da işin içine egoyu katmış.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.