aklıma turgut uyar'ın şu dizeleri geldi:
"insan en çok sabahlan arar sevdiği kadını"
diyor birisi, katılıyorum o sabahlara
öğleler kaba yaşanır, kalındır
akşamüstleri ince hüzünlü
çiçekler alınıp verilebilir
sabahtır yalnızlık
nasıl sabah nasıl yalnızlık
ve şiirsel hiçbir yanı yok sanılır
var mıdır, vardır
vardır, ama çiçeklerle değil
kendi başına
zımparataşı gibi acımasız
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.