İçtihat ve Telakki Azası: "Dert ettiğin şeye bak...": Dert ettiğin şeye bak... Herkes ölmemek ister. Eğer hakikaten böyle vefatın ilk gecesinde tekrar dirilmenin çaresi bulunduysa bu dünya birbirine girer. Ölüm pek üzücü ve acı bir hadise olmakla beraber; pek çok fenalığa doğal olarak son verdiği için elzemdir. Gelen yoluyla, sırasıyla gitmeli... Ve giden aynı kimlikte birkaç gün sonra tekrar gelmemeli... Gelememeli... Sonra halimiz ne olur? Mesela farz edin ki benim sekiz on göbekten beri ölen büyükannelerim tekrar dünyayı özleyerek hayata geri dönmüşler. Onların şimdi bu alemde benden başka kimseleri yok... Elbette bana gelecekler. Ben bir annemi bile hoşnut edemiyorum. Maazallah, öyle bir düzine çenesi düşük kocakarıyla sonra ne yaparım? Ruhlar böyle bedene bürünmeye kalkarsa dünyadaki bütün yaşayanların işi biter. En evvel bizim emekli sandıkları iflas eder; bankalar kapanır... Miras kelimesi manasız bir söz olur. Daha öyle karışıklıklar; garabetler gerçekleşir ki saymakla bitmez. Ölü, mezarında gerek! Oradan çıkmaları ne kendileri ne de bizim için iyidir. Sonra seçimlere karışırlar; parlamentoya girerler. Dünyadan namusuyla, şerefiyle gitmiş olan edebiyatçıları, filozofları buraya vekil gönderirler. O biçarelerin de benzerleri gibi iftiraya uğrayarak isimleri kirlenir. Ayrı zamanlarda nasılsa kazanmış oldukları ünleri bozulur. Yol üzerlerinde çiğnenmekte olan mezarlarda yatanlar davaya kalkar; yok olmuş vakıfların kurucuları bakanlıktan hesap sorarsa bu işin içinden nasıl çıkılır?

Herkes ölmemek ister. Eğer hakikaten böyle vefatın ilk gecesinde tekrar dirilmenin çaresi bulunduysa bu dünya birbirine girer. Ölüm pek üzücü ve acı bir hadise olmakla beraber; pek çok fenalığa doğal olarak son verdiği için elzemdir. Gelen yoluyla, sırasıyla gitmeli... Ve giden aynı kimlikte birkaç gün sonra tekrar gelmemeli... Gelememeli... Sonra halimiz ne olur? Mesela farz edin ki benim sekiz on göbekten beri ölen büyükannelerim tekrar dünyayı özleyerek hayata geri dönmüşler. Onların şimdi bu alemde benden başka kimseleri yok... Elbette bana gelecekler. Ben bir annemi bile hoşnut edemiyorum. Maazallah, öyle bir düzine çenesi düşük kocakarıyla sonra ne yaparım? Ruhlar böyle bedene bürünmeye kalkarsa dünyadaki bütün yaşayanların işi biter. En evvel bizim emekli sandıkları iflas eder; bankalar kapanır... Miras kelimesi manasız bir söz olur. Daha öyle karışıklıklar; garabetler gerçekleşir ki saymakla bitmez. Ölü, mezarında gerek! Oradan çıkmaları ne kendileri ne de bizim için iyidir. Sonra seçimlere karışırlar; parlamentoya girerler. Dünyadan namusuyla, şerefiyle gitmiş olan edebiyatçıları, filozofları buraya vekil gönderirler. O biçarelerin de benzerleri gibi iftiraya uğrayarak isimleri kirlenir. Ayrı zamanlarda nasılsa kazanmış oldukları ünleri bozulur. Yol üzerlerinde çiğnenmekte olan mezarlarda yatanlar davaya kalkar; yok olmuş vakıfların kurucuları bakanlıktan hesap sorarsa bu işin içinden nasıl çıkılır?

Cadı Hüseyin Rahmi Gürpınar

··

384 görüntüleme

Mehmet Emin Alperen Kılıç

@toprakvegokyuzu ·

15 Nisan 19:13

Müthiş. Salınım nedir dense işte budur derdim. Yüzüme ciddiyetin gerginliği ve rahatlığın gevşekliği arasında bir ifade oturdu okurken.

1 önceki yanıtı göster

İçtihat ve Telakki Azası

@HerDevrinMenkubu ·

15 Nisan 20:17

Abartıyor. Sanki günümüzde ölüler oy kullanmıyor mu? Parlamentoda bazı ölülerin sesi çoğu kez dirilerden çok çıkmıyor mu? Kaldı ki bir şekilde kıyametten önce dirildik farz edelim niye hiç tanımadığımız torunlarımıza konuk olalım ki? Kendi dönemimizde yaşamış olanları arar buluruz. Ha şuna katılmak mümkün. Ölmek şahsi olarak kötü bir şeyse de toplum için iyidir.

1 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İçtihat ve Telakki Azası