Annemle babama gıpta ile bakıyorum. İkisini baş başayken hiç suskun görmedim; her zaman konuşacakları bir şeyleri vardır. Onların dostluğunu daim kılan, sanırım, birlikte öğrenme tutkuları. O gün bulaşık yıkayan annemse, babam mutlaka mutfağa gelir ve ona gazeteden yüksek sesle bir şeyler okur.
Ne yalan söyleyeyim iftihar ediyorum onlarla. Belki de gerçekten, kabullendiğimizin ötesinde bir yaşımız yoktur.
Sayfa 10 - ALFA, 1. Basım, Temmuz 2017Kitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.