Narsisizmde kendiliğin iki yönü vardır: Bunlardan biri kendine abartılı önem atfetme iken, diğeri boşluk ve ümitsizlik duygusudur. Kendiliğin bu şekilde olmasının sebebi kişinin çocukken sevgi ve anlayış için ebeveynine her dönüşünde, orada ebeveynin kendi problemleri ve ihtiyaçları ile karşılaşmış olmasıdır. Çocuk kendini keşfetmek için gerekli olan yardımdan mahrum kalır ve bu mahrumiyeti gerçek ya da hayali bir terk edilme tehdidinin altında ebeveynleri ile ilgilenerek gidermeye çalışır.