Dağınık olan ne varsa toparlamakla uğraştık,
Kendi yüreğimizin dağınıklıgını bırakıp,
Başkaları için çabaladığımızdan beri
Düzensiz kaldı kalbimizin odaları.
Her yer,her yerde.
Aşkı,nefreti,sevgiyi,saygıyı aynı anda yaşayıp yakıyoruz beynimizi.
Gitmekle kalmak arasında kaldığımız için
Aslında çoktan terk edildiğimizi görmüyoruz.
Her hatasında affettiğimiz insanlar oldu iyimserlikten değil,bu durum biraz aptallık barındırıyor.
Sayfa 48Kitabı okuyor
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.