"Ne zaman döndünüz?" diye sordu merakla.
"Dün gece," dedim, "Sınav için geldik."
"Geri mi döneceksiniz?" diye sordu Aziz kaşlarını çatarak
''Yoo, hayır." diye mırıldandım ve kaçmaya çalışan gözlerimi nihayet Aziz'in gözlerine sabitledim,
"Aksi bir durum olmadığı sürece buradayız. Sen neler yaptın? Nasıl gidiyor okulun?"
"Bildiğin gibi, iyi bir dönemdi. Bir hukuk şirketinde stajım başladı. Senin sınavn nasıl geçti?"
Aziz ile yeniden tanışıyor gibiydik. Araya giren üç ay aramızda hızlıca gelişen o samimiyeti yerle bir etmişti adeta ama gözlerinde anlam veremediğim bir şey vardı... Sanki beni gördüğü için mutluydu.
"Sınav beklediğimden iyi geçti." dedim,
"Madrid'te kendimi kitaplara adamam işe yaradı sanırım."
"Sevindim." dedi Aziz Ata.