Birincil olduğu söylenen mutluluk, başarı, servet, güç gibi kimi amaçları tanımlayan cümlelerden kaçınılması gerekirdi. Bu tür şeyler elde edilse bile, ortalama bilgelikte bir kişinin bunu pek farketmediği, çünkü emellerinin başka olduğu söylenirdi aşağı yukarı. Bu farklı emeller, sıradan insanın ancak birincil amaçlarını gerçekleştirdiğinde düşünebileceği, sükûnet, doyum gibi şeyler olabilirdi; oysa birincil amaçlara kendilerinden vazgeçildiğinde çok daha kusursuz biçimde ulaşılabilirdi. İkincil amaçlar, birincil amaçlar tarafından gizlenmekteydi: Mutluluk her neyse, ondan vazgeçebilmenin huzuru, güçten vazgeçme özgürlüğü, serveti küçümsemenin güvenliği gibi.
Sayfa 25 - Metis YayınlarıKitabı okudu
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.