Kalbimde arsızca filizlenen bir çiçek fidesi vardı. Biraz daha böyle sulamaya devam ederse o çiçek açacaktı. İçimdeki sert toprağa ekilen tek tohumdu. Açtığında ben dahi ona nasıl bakacağımı bilmiyordum. Güzeldi ama. Çiçekler masumdu. Tıpkı kurbanlar gibi. Güzel olduğu için koparılırlardı. Tıpkı cellatlar gibi. Benim içimdeki çiçek ise bir güldü. Kimse ona dokunmasın diye gövdesine dikenler ekilen bir gül.
-Bülbül Kapanı