"Geri dönmeye karar verirsem senin hanedanına talep göndermem gerekiyor mu?"
Çenesindeki bir kasın seğirmesinden anladığım kadarıyla seçtiğim kelimeler dikkatini çekmişti. Dönmeme ihtimalimden hoşlanmadığını anlamıştım. Tartışma çıkarmak ya da kibirli bir emir savurmak yerine bir adım geri çekildi ve elimi avcuna alıp usulca çevirdi. Avuç içimi dudaklarına götürdü ve usturuplu bir öpücük kondurarak parmaklarımı kapattı. Kolumda dolaşan sıcaklık kanımı kaynattı ve bütün bedenim arzuyla sızlamaya başladı. Bu beklenmedik sevecenliği, aramızdaki meselelerin açıklığa kavuşmasına hiç de fayda etmiyordu.
"Benim evim, senin evindir, Emilia. Davete ihtiyacın yok. Geri dönmeye karar verdiğinde sana bir eşlikçi gönderirim."
Sayfa 177Kitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.