Türk, garplı gibi anasını senede bir hatırlamaz. Bizde yılın üç yüz altmış beş günü hep analarımızın günüdür. Türk’ün anası, gençliğinde, ihtiyarlığında, sağlığında, hastalığında evladını baş ucunda hazır ve nâzır bulur .O, evin bereketidir, baş tâcıdır.