Hayatımda yerine ne koyarsam koyayım dolmayan bir boşluk var. Bir türlü istediği şeyi verememiş olmalıydım ki her geçen saniye eşeliyor dibini. Daha derine iniyor her daim, hep daha derine... Bir boşluk olmaktan çıkıyor, bir yaraya dönüşüyor. Sızlıyor. Çok sızlıyor... Üflüyorum, geçmiyor. Unutuyorum, kaybolmuyor. Benden öç almak istercesine acıyor. Çaba göstermeyişime küfrediyor sanki.
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.