Asırlar önce uzun seyahatlere çıkan denizciler karşılarına çıkan ıssız adalara birer çift domuz bırakırlardı veya bir çift keçi. Böylece ileride yapacakları ziyaretlerde bu adalar birer et cenneti haline gelmiş olacaktı. Bu adalar bakirdi. Bu adalar değişik kuş türlerine ev sahipliği yapıyordu ve bu kuşları yok edecek yırtıcı hayvanlar yoktu. Dünyanın başka hiç bir yerinde yaşamayan kuş türleriydi bunlar. Oradaki bitkiler, düşmanları olmadığı için dikensiz ve zehirsiz bir şekilde evrim geçirmişlerdi. Yırtıcı hayvan ve düşmanların bulunmadığı bu adalar birer cennetti.
Denizciler bu adaları daha sonra ziyaret ettiklerinde karşılarına sadece keçi veya domuz sürüleri çıkıyordu.
Denizciler buna “et tohumu ekmek” diyorlardı.
Bu size bir şeyler çağrıştırıyor mu? Mesela Adem’le Havva hikayesini?
Tanrı’nın ne zaman bir sürü barbekü sosu ile geleceğini hiç merak etmiyor musunuz?
Sayfa 147Kitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.