Öfkem sıyrılır düşten,
İnsan bunaltan; düşünceden.
Yitirir beni karanlıklarında,
Kendisi de yitirilmiş;
İnsanlıktan boşanmış
Karakollar
Bilir ki
İkimiz varız, bu karanlık deryada
-çeken bilir acıyı, gerçeği-
Öfkem sıyrılır yükten,
Karanlık kaybolmaz
Düşünceden.