Gönderi

Babanın taşaklı bir zihni varmış
Senin üstünedir Ne varsa yalnızlık, fakirlik namına Sevmek, yaşamak aşkına Devam eden ve edecek olan adına Nasırlı elden sarı yüzden yana Yani ne varsa yorgun, fakir halkım adına Senin üstünedir. Sen âhı ekenin biçenin Sen âhı taş kıranın, şarkı söyleyenin Trenler ki senden geçer Başı açık yalınayak halkım senden geçer Türkülerin en hazinleri senin üzerinedir Anamın, kardeşimin, kavmimin gözyaşı senin üzerinedir Halkım arabacısı, köylüsü, ırgatıyla senindir Ben bütün şiirlerimle halkımın. O ovalar ne öyle, birbiri arkasına akıp durur? O yorgun o soluk o namuslu yüzler o erkek bakışlar O gökyüzü, sarı, kırmızı, mavi say sayabildiğin kadar Ya o şehirler, vefakâr Antep, zalim İstanbul, kanlı Zonguldak? Köyler, bozkırlar, kasabalar? İnsanlar ki çıkık elmacık kemikleri, acayip elleri, ayaklarıyla durmuşlar veya yürüyorlar Zile'de kör bir adam gelip geçen trenlere türkü söylüyor Sivas'tan bıçak satıcılarının sesleri geliyor Pis, fakir o canım Kürt köyleri arkalarını dağlara dayayıp görünmez olmuşlar Peşleri sıra tuz gölleri, nehirler, gökyüzü kayıyor. Sen bir kenara durmuş bakıyorsun Dağlar senin önünde gelip durur Yol senin serine görünür Kötüsü sana vurur rüzgârın Eğrisi sana yağar yağmurun Ekmeğin karası sana düşer. Sen şu koca Türkiye toprağı Sen Yunus'un, Karacaoğlan'ın, Pir Sultan Abdal'ın vatanı Sen kimsesizliğimizin, büyük yalnızlığımızın, alın terinin memleketi Gözümüzün içindeki sarılık Avucumuzun içindeki yara Sen her gün biraz daha bağlandığımız Her gün bizi bağlayan hayata Tuzu ekmeği şiirimizin Sen çarık, potur, kuşak Sen çavdar ekmeği, mısır ekmeği, buğday ekmeği Dinlenmekten yorulmuş toprak, durgun sular, ihtiyar dağlar Karakollar, hapishaneler, okullar Yani yirmi milyonun kederi Yani yirmi milyonun ümidi Sen büyük kederimiz Sen büyük ümidimiz Düzülse sana düzülür destan Yakılsa sana yakılır türkü Ama şüphesiz en insancası işin Devam etmektir yaşamaya.
Türkiye ŞarkısıKitabı okudu
··
104 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.