"Anılar bakımından da iş işten geçti... Bıraktım onları. Artık ne kafamda teninin kokusu var, ne de gözlerimde gözlerinin rengi. Sesini de anımsamaz oldum, akşam yorgunluğuyla gelen dinginlik sesi kaldı yalnızca. Kahkahayı da işitmiyorum artık, ne kahkahayı ne bağırtıyı. Bitti anımsamıyorum artık. Bunun için şimdi böylesine kolay yazıyorum onu, öyle uzun, öyle gevşek, akıcı bir yazı oldu artık. "
Sayfa 29Kitabı okuyor
·
75 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.