Gönderi

Mary Oliver “Duyarlı”
“Her gün beni Mutluluktan neredeyse öldüren, Ya da bir ışık yığını içinde kendimi kaybettiren Bir şey görür ya da duyarım. İşte ben bunun için gelmişim dünyaya Bakmaya, dinlemeye… Bu yumuşacık dünyanın içinde kaybolmaya Kendimi tekrar ve tekrar sevinçle ve övgülerle eğitmeye. Olağanüstü bir şeyden, korkunç, iğrenç ve abartılı bir şeyden değil, Sıradandan, olağandan, en sönük olandan, Günün bize sunduklarından bahsediyorum size İyi kalpli bilge, diyorum kendime, Bu öğretilerden sonra bilge olmayıp da ne yapacaksın, Dünyanın engellenemeyen ışığı, Okyanusun parlaklığı ve çimen kokularından Oluşan bu yakarışlar varken?”
·
112 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.