Bir kitap okudu
104 syf.
8/10 puan verdi
·
17 günde okudu
“Ruhuysa birdenbire hiçlikle temasa geçmişe benziyor.”
Sayfa 10Kitabı okudu
Bir kitap okudu
152 syf.
9/10 puan verdi
·
11 günde okudu
Okur Takip Önerileri
“Ben yalnızca senin için güzel olacaksam, sana beğendirmek için kendimi, olanları umursamayıp en güzel bakışımla geleceksem yatağına, sen bütün bunları unutturacaksan bana, unutturmak için hiç bakmayacaksan pencereden, o kısa unutma anından sonra, vücutlarımızın bize acı veren gerginliğini giderdikten sonra bu pencereyi kapatarak unuttuğumuz, dışında, uzağında kaldığımız dünya nasıl yabancımız olursa, öyle yabancı oluruz birbirimize. Bir kısa anın ardından ayrı yönlere giden trenlere bineriz. Ya da o trenlere bile yetişemeyip tükenmişin üstünde çoğalırız.”
Sayfa 145Kitabı okudu
“Mümkün, dedi, mutluluğu her şeyden soyutlamak, bir an için de olsa yalnızca mutlu olmak, niçin mümkün olmasın?”
Sayfa 135Kitabı okudu
“Yorgun, sevmeyen gözler, yolcuların yazgısını çizebileceğini sanmaktan usanmış gözler. Usanmak her şeye gebedir. Bütün kötülüklere.”
Sayfa 132Kitabı okudu
“Bir sonraki erkek nedense hep bir öncekiyle kıyaslanır. Bir sonraki kadının hep bir öncekiyle kıyaslanması gibi. Sanki yeni marka bir araba alınmış da bir önceki markayla kıyaslanıyor. Çünkü hep bir eşya alır gibi, bir eşya gibi görülür kadın ya da erkek.”
Sayfa 126Kitabı okudu
“Biri domatesleri kesti, öteki salatalıkları soydu. Daha iyiler şimdi. Sofra kuruldukça, domates, peynir, kavun, ekmek dizilince yan yana, birlikte düzenlenen şey bir sofra bile olsa, kutsal bir paylaşmadır bu; ilk yakınlıklardır; daha önemli yakınlıklara atlamanın ilk adımı; birlikte düzenlenebilecek nice şey var.”
Sayfa 124Kitabı okudu
“Sevişmeden yalnızca dokunmayı, aşk sözleri söylemeyi anlamıyorum. Yeni sözler öğrenmek, yeni sözleri daha yenilerle değiştirmek, hep aynı, bellenmiş aşk sözcüklerini söylemekten daha koparılmaz bir gerilim doğurmaz mı? İnanmak, bir şeyler yapmak, birlikte daha iyisini, daha güzelini yapmak, bunun için sevmek; çünkü bunlar sevgisiz olmaz.”
Sayfa 123Kitabı okudu
“‘Profesyonel Romeo’ gibi durmadan sevişmek istiyorsun! Durmadan sevişmek, daha doğrusu aynı yerde durarak sevişmek, sevişmeyi yalnızca öpüşmek, dokunmak saymak yanlış bir şey. Bıktırıcı, usandırıcı, yorucu. Sevişmek yoran, bıktıran değil, bir şeyleri değiştiren, oluşturan, geliştiren bir şey olmalı. Bir alışveriş, öyle bir alışveriş ki sevinin başlamasıyla bitimi arasında hiç umulmadık, hiç beklenmedik, sevme dışında asla becerilemeyecek değişimler oluşsun…”
Sayfa 123Kitabı okudu
“Postanenin önü ana baba günü. Bugün arife, önemli bir gün bu. Her gün önemini unuttuğu bir şeyle karşılaşıyor. Önemliyi ona hatırlatan eşyalar, insanlarla, yaldızlar, parlak kartlardaki çiğ güllerle, batan güneş resimleriyle hatırladı bayramı.”
Sayfa 118Kitabı okudu
“Aklında telefon numaraları. Telefon edebileceğim, ‘gel’ diyebileceğim kim var? Gel sözü çoktandır anlamını yitirmiş. ‘Gel’, ‘hiçbir şey vermeyeceğim’, ‘hiçbir şey almayacağım gel!’ Oysa ‘gel’ deyince, bir şey almaya, bir şey vermeye hazır olmalı.”
Sayfa 117Kitabı okudu
“Baharda, ansızın fışkıran, yenilmez görünen o güçlü doğuş, alışmalarla, gündelik sıradan olmalarla bir sivri topuk altında ezilip yitiyor.”
Sayfa 116Kitabı okudu
“Ah niçin bir iz arıyoruz, niçin nedenler, sonuçlar, niçin anılan, andıkça yaşaran gözler arıyoruz? Bir yüreğin sıkılmasını, avuçların terlemesini, boğazın kurumasını, beynin çatlarcasına zonklamasını istiyoruz? Bekliyoruz. Niçin geriye dönüp bakmak; geriye dönüp bakınca arkada önemli bir şey bulmak istiyoruz?”
Sayfa 105Kitabı okudu
“Hiçbir şeyin konmadı adı; sessizliğin. Saatlerce karşı karşıya otururken bir duvar gibi katılaşan sessizliğin; sahte sevişmelerde dökülen sıkıntı terlerinin; bütün anlamlarını yitiren evetlerin; hayırların; her gece yatmadan önce havagazı ocağını kapamanın; kirlenen ve eskiyen eşyalara bekçilik etmenin; hor görmelerin; aşağılamaların; birbirinin zayıf yönlerine sevinmenin; yakalanan ahmaklıklarla edilen gizli alayların; bu alayı gizleme çabalarının; acımadan acır, anlamadan anlar görünmenin; bütün bu ufak, büyük, bu soluksuz bırakacak kadar önemli şeylerin adı konmadı. Konabilir miydi?”
Sayfa 102Kitabı okudu