"Bu hayat yolculuğumda eşim Müjgan Hanım'ın katkısı çok büyüktür. Ne zaman gençlerle evde sohbet yapacağım desem, o her za-man “Kaç kişi, ona göre hazırlık yapayım." dedi ve ben olmasam da, sohbete geciksem de gençlerle bir abla yakınlığı ve bir anne şefkati ile ilgilendi. Değişik zamanlarda 30, 40 hatta 50 gençle kendi evimizde yıllarca sohbet yaptığımız oldu. Mahalle muhtarı hep sorardı: "Hoca, bu gençlerle ne yapıyorsunuz?" diye. Biz de evde kurs açtık derdik. Mahalle halkımızdan tehdit değil hep takdir gördük. Başımıza gelen olaylar için de Müjgan Hanım bir gün bile karşıma geçip "Yeter artık!" demedi. Aksine "Üzülme, bu günler de geçer." tesellisi ile bana hep destek oldu."s.12
Sayfa 12 - Beyan Yayınları
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.