Herkesin sıklıkla tavsiye ettiği kitaplardan biri Aziz Ayyaş Efsanesi. Joseph Roth'un ölmeden kısa bir süre önce tamamladığı bu kitap bazılarına göre yarı otobiyografik bir roman. Bana göre ise her insanın başına gelen talihsiz olayların sonunda son bulacağına dair olan bir hikaye. Hikaye, Andreas adlı oldukça gururlu bir berduş'un bir aylık yaşam sürecinde başına gelen çeşitli mucizeleri anlatıyor. Günümüzün insanları gibi sürekli olarak söz vererek günün sonunda çeşitli bahanelerle yine aynı sefilliğe geri dönüyor. Bu bir aylık süreçte Andreas'ın verdiği sözü yerine getirmeye çalışırken başına gelen olayları okuyoruz. Durup düşündüğümüzde ise kendi hayatımızdan pay çıkarabiliyoruz. Bir hiç uğruna hayatını feda etmesi ve hapis yatması, tüm gururuna rağmen tembelliğinden ödün vermemesi. Ben kendi hayatıma dönüp baktığımda kendimi gerçekten Andreas gibi hissediyorum. Yeterince gurura sahip, her gün yatağında elinde telefonla pinekleyen bir genç. Bu kitap, aslında beni düştüğüm o derin kuyudan biraz olsun ışığı görmeme yardımcı olan bir merdiven gibi imdadıma yetişti. Okumayı, sabretmeyi unuttuğum zamanda başladığım bu kitap bana tekrardan gerçekliğe dönme isteği verdi. Çünkü kitabı okuyanların da anlayacağı üzere hayat çok kısa. Verdiğimiz sözleri yerine getirmeye çabalarken belkide yitip gidiyor:)

Aziz Ayyaş EfsanesiJoseph Roth · 2022907 okunma

·

43 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ilayda