Gönderi

Dava Adamı...
Mustafa Sabri Efendi merhumun ziyaretine ilk defa 1940'da gitmiştim. 1945 sonuna kadar, kendisine sık sık gittim. Bu beş altı sene boyunca, hep aynı iskemlelere oturduk. Ortada küçük bir seccade vardı. Hiçbir şey değişmedi Bütün derdi, mevzuu, konuşması, devamlı sûrette, ilim, irfan, dâvâ ve dertlerimiz idi. Bir kere olsun kendi şahsî sıkıntısından, derdinden bahsettiğini görmedim. Sabri Efendi, ekseri hocalar gibi, yalnız dinî ilimlerden değil, her şeyden bahsederdi...
Sayfa 46 - 2.Kısım, (Kahire, Ezher'de Okuduğum Yıllar), -Şeyhü'l-İslâm Mustafa Sabri Efendi-, Dâvâ Adamı, Kaynak YayınlarıKitabı okudu
·
153 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.