Yeni bir güne başlamıyor, aynı günün yeni bir versiyonunun içine zıplıyordum yataktan. Alelacele giyinip, pastaneden yiyecek bir şeyler alıp, egzoz dumanından, kornadan, terden, saçtan, nefesten, metalden, etten, bozuk paradan, kuyruktan inşa edilmiş, aynı anda soğuk ve sıcak, aynı anda karanlık ve aydınlık olan o müthiş karmaşanın orta yerine atıyordum kendimi
Sayfa 17 - Oğlak YayınlarıKitabı okudu
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.