Ama eğer akşam yemekte hiçbir şeyimiz olmazsa, bu önemli bir sorun ve panik yapılacak bir durum olarak algılanmazdı. Ağlamaya, sızlanmaya gerek yoktu. Küçük bebekler ağlayabilirdi, ama daha büyük olanlar kuralları bilir ve hemen uyurlardı. Neşemizi korumaya, sakin ve sessiz kalmaya çalışır ve yarın, Tanrı'nın isteğiyle, bir çıkış
yolu bulacağımızı umardık. İnşallah sözcüğü bizim felsefemiz haline gelmişti. Biz, yaşamlarımızın doğanın güçlerine bağlı
olduğunu ve bu güçleri bizim değil, Tanrı nın kontrol ettiğini bilirdik.
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.