Döner durur bu duman altı kumarhanenin çarkları,
benim aciz kayıplarımla.
Yüreğim bu kirli ellerin arasında bir zar gibi savrulur meydana.
Kâh ağlatır,
Kâh güldürürüm eşi, dostu, sevgiliyi...
Ceplerini tebessümlerle doldururum, bir köşe başında zarlar sararıp solana dek.
Ne zaman ki tükenir bu aciz ruhum, muhtelif sebeplerden kaybederim kendimi de. Kime verdiğimi bilemeden...
- Buket Alparslan
·
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.