Basil Hallward çok yakışıklı bir genç olan Dorian Gray’in portresini çizer. Dorian Gray kendisi yerine portresinin yaşlanmasını diler ve dileği kabul olur. Bu dileğinin ve bencilliğinin sonuçlarıyla anlam kazanan kitabın sonu benim için şaşırtıcı olmasa da güzeldi ve dili çok akıcıydı.
